Τα «άκρα» και τα ψέματα τελείωσαν

Τα «άκρα» και τα ψέματα τελείωσαν
του Χρήστου Χαρίτου μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.

Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην συνάντηση για την οικονομική κρίση με τον πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργο Καρατζαφέρη.
Παραμονές των βουλευτικών εκλογών του 2007, στο debate των πολιτικών αρχηγών, ο κ. Καραμανλής ερωτηθείς για πιθανή συνεργασία με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, είχε απαντήσει ότι «δεν συνεργάζεται με τα άκρα». Ακόμη και ο ίδιος γνώριζε εκείνη την στιγμή ότι αυτό που έλεγε είναι ψευδές και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο ΛΑ.Ο.Σ. πολιτεύονται με υπευθυνότητα και μετριοπάθεια, χωρίς αυτό να μειώνει την υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων και του δημοσίου συμφέροντος.
Εγώ είχα τονίσει τότε σε ένα άρθρο μου, ότι αυτό προσβάλει, πάνω απ’ όλα, τους 300.000 Έλληνες που ψήφισαν ΛΑ.Ο.Σ. και οι οποίοι είδαν να στιγματίζονται από τον κ. Καραμανλή, στα πλαίσια ενός ιδιότυπου πολιτικού απαρχάιντ, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν οι προεκλογικές ανάγκες της ΝΔ. Έκτοτε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι, ο Γ.Καρατζαφέρης καθιερώθηκε ως ένας θεσμικός παράγοντας της πολιτικής ζωής της χώρας μας, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΛΑ.Ο.Σ. απέσπασε τα εύσημα από όλους, οι προτάσεις μας λειτουργούν προς όφελος της Ελλάδος και της κοινωνίας. Καλή η λάσπη, αλλά ο ανεμιστήρας της κυβερνητικής προπαγάνδας βραχυκύκλωσε στην ΔΕΘ και έτσι η λάσπη έμεινε στα χέρια τους.
Η κυβέρνηση πελαγοδρομεί συνεχώς πολιτικά και επικοινωνιακά. Από την μία ζήτησε συναίνεση από όλα τα πολιτικά κόμματα για να αντιμετωπισθεί η οικονομική κρίση, από την άλλη προσπαθεί να δικαιολογηθεί στην Αριστερά, ότι δεν πρόκειται να συνεργασθεί με τον ΛΑ.Ο.Σ. μετεκλογικά. Εμείς νομίζω ότι τονίσαμε ξεκάθαρα ότι εννοούμε την συναίνεση ως προσπάθεια ευρέσεως μίας κοινής κοινωνικής βάσης για να βγούμε από την κρίση. Όλα τα άλλα αποτελούν σενάρια, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Εγώ όμως θέλω να ρωτήσω το εξής: η συζήτηση για μία κυβερνητική συνεργασία μεταξύ του ΛΑ.Ο.Σ. και της ΝΔ είναι δαιμονοποιημένη; Δηλαδή, δεν μπορούμε να διεξάγουμε αυτή την συζήτηση με επιχειρήματα και νηφαλιότητα και να καταλήξουμε κάπου, θετικά ή αρνητικά; Τι και ποιος εμποδίζει αυτή την συζήτηση; Το Βήμα στις 13/3 έγραψε χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς για την ΝΔ που δείχνει σημάδια ηττοπάθειας, ο Καρατζαφέρης έδειξε ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. διαθέτει πολιτικό τσαμπουκά και απέδειξε ότι είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της Δεξιάς».
Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ μιλάει ανοικτά εδώ και μήνες για κεντροαριστερή κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Οικολόγους. Η Αριστερά δηλ. μπορεί να μιλάει δημοσίως για τις προϋποθέσεις υλοποιήσεως μίας μεγάλης κυβερνητικής συμμαχίας, ενώ η Δεξιά όχι; Μας έχουν για ηλίθιους, όλους;
Η δική μου θέση είναι ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. μπορεί να προσέλθει σε ένα πολιτικό διάλογο με την ΝΔ μετεκλογικώς, στην περίπτωση μη-κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας, με βάση τις πολιτικές και κοινωνικές μας προτεραιότητες. Ξεκινώντας από την υιοθέτηση μίας πατριωτικής εξωτερικής πολιτικής, την αντιμετώπιση της μεταναστεύσεως, την εφαρμογή των νόμων του κράτους δικαίου, έως την κοινωνική και εισοδηματική στήριξη των συμπατριωτών μας που πένονται.
Και εκεί επάνω, να δούμε αν μπορούμε να καταλήξουμε σε μία κυβερνητική συμφωνία με την ΝΔ. Εάν η ΝΔ δεν θέλει να αλλάξει πολιτική, τότε ας ξαναπάει την χώρα σε εκλογές, αναλαμβάνοντας και τις αντίστοιχες ευθύνες. Ο ΛΑ.Ο.Σ., παρά την προπαγάνδα του συστήματος, δεν είναι και δεν θα γίνει δεκανίκι κανενός. Και αυτό το διασφαλίζει ο Γιώργος Καρατζαφέρης, οι βουλευτές μας και - πρώτα από όλους - οι ψηφοφόροι μας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 21ης Μαρτίου 2009 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.