28 Οκτ 2008

Μήνυμα του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γ. Καρατζαφέρη για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940


Το όχι των Ελλήνων του 1940 απέναντι στις
φασιστικές ορδές είναι ο ασφαλής φάρος για τις
εθνικές ανάγκες του σήμερα.
ΟΧΙ στην εκχώρηση του ονόματος της
Μακεδονίας.
ΟΧΙ στις παρεμβάσεις των Τούρκων στη Θράκη.
ΟΧΙ στις παραβιάσεις του Αιγαίου.
ΟΧΙ στην υπονόμευση Ερτογάν στις συνομιλίες
της Κύπρου.

27 Οκτ 2008

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ . . . ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ




ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ . . . ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 δεν βρήκε την Ελλάδα ανέτοιμη για τον πόλεμο που της χτύπησε την πόρτα.
Το όνειρο του Ντούτσε έγινε ο εφιάλτης του αμέσως μετά τις πρώτες ημέρες του πολέμου.
Στα παγωμένα βουνά της Ηπείρου το Έθνος των Ελλήνων πρόσθεσε και άλλες σελίδες δόξας στο δίαβα του στην ιστορία.
Οι Ιταλικές δυνάμεις και οι Αλβανοί σύμμαχοι τους βρήκαν μπροστά τους όχι μόνο την δύναμη της ψυχής και της καρδίας των Ελλήνων αλλά και την πολύ καλά προετοιμασμένη άμυνα εμπνευσμένη απο την πολιτική και στρατιωτική ηγεσιά της χώρας.
Τότε ηγέτες με τεράστιο πολιτικό και στρατιωτικό ανάστημα ( Ιωάννης Μεταξάς , Αλέξανδρος Κορυζής ,Αλέξανδρος Παπάγος) και με υψηλό εθνικό φρόνημα και με το σημαντικό ρόλο της Εκλησίας .(Αρχιεπισκόπος Χρύσανθος)

Τότε η Ελλάδα με ηγέτη τον Ιωάννη Μεταξά είπε το μεγάλο ΟΧΙ .
Τότε η Ελλάδα γράφει και άλλες σελίδες δόξας με το έπος του 1940 , με την απόρθητη Γραμμή Μεταξά ,με την μάχη της Κρήτης και κερδίζει και πάλι τον θαυμασμό όλου του κόσμου φίλων και εχθρών.
Τώρα ενδοτικές ηγεσίες, απλοί διαχειριστές της εξουσίας και εντολοδόχοι χωρίς το εθνικό εκείνο αίσθημα ευθύνης , ηγέτες που δηλώνουν «Η Κύπρος κείται μακράν» ,«ευχαριστώ τους Αμερικανούς» (βλέπε 'Ιμια) , χορεύουν ζε'ι'μπέκικο και γίνονται κουμπάροι με τον βιαστή του Κυπριακού Ελληνισμού , καταθέτουν στεφάνι στο μνημείο του σφαγέα Κεμάλ , λεηλατούν τον εθνικό πλούτο και ξεπουλούν τα πάντα στο ξένο κεφάλαιο
Έιναι και πάλι στο χέρι μας να κάνουμε την Ελλάδα μεγάλη , πρωταγωνιστή στην παγκόσμια ιστορία .
Οι Έλληνες πατριώτες αντιστέκονται σήμερα στην εκποίηση της εθνικής ταυτότητας πυκνώνοντας τις τάξεις του ΛΑ.Ο.Σ και στηρίζουν τον αγώνα του για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική αλληλεγγύη.

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη .

Το ΟΧΙ του 1940 μας εμπνέει και μας οδηγεί.

Ζήτω το ΟΧΙ , Ζήτω η Ελληνική Εθνική αντίσταση , Ζήτω η Αθάνατη Ελληνική φυλή , Ζήτω η Ελληνική Μακεδονία μας , Ζήτω το Έθνος.
" ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ "

25 Οκτ 2008

ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Η ΚΥΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ

Η Κ.Υ.Α. Ειδικού χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό, δεν κινείται προς την αναπτυξιακή κατεύθυνση για τη Ζάκυνθο και την οικονομία του νησιού. Αν και φαίνεται ότι υπάρχει γνωμοδότηση από το Περιφερειακό Συμβούλιο των Ιονίων Νησιών, εν τούτοις κινείται σε πολύ μακρινά πλαίσια από τις πραγματικές ανάγκες του νησιού μας, σε αντίθετα με τις αντίστοιχες ανάγκες της Κέρκυρας, της Ρόδου και της Κρήτης οι οποίες καλύπτονται στο σύνολο τους.

Υπενθυμίζουμε ότι οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ επί 10 χρόνια, είχαν εξαιρέσει τη Ζάκυνθο από τα κίνητρα του Αναπτυξιακού Νόμου για ανεγέρσεις νέων ξενοδοχειακών καταλυμάτων 5 αστέρων, με αποτέλεσμα το νησί να μην έλλειψη ποιοτικών καταλυμάτων, με όλα τα επακόλουθα που έφεραν την κατάρρευση του τουριστικού προϊόντος στο Νησί μας.

Θεωρούμε, ότι η Ζάκυνθος δεν είναι αναπτυγμένος τουριστικά Νομός στο σύνολό του, αν εξαιρέσουμε τη περιοχή του Δ.Δ. Λαγανά του Δήμου Λαγανά, όπως προβλέπεται από τη συγκεκριμένη ΚΥΑ και κατά συνέπεια οι υποβαθμισμένες τουριστικά περιοχές δεν θα έχουν δυνατότητα αναβάθμισης.

Μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει ο αποκλεισμός της Ζακύνθου από κάθε δραστηριότητα εναλλακτικού τουρισμού και η φωτογραφική χωροθέτηση γηπέδου γκολφ, σε ένα νησί που αντιμετωπίζει πρόβλημα υδροδότησης, όταν τα υπόλοιπα γήπεδα γκολφ στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας.

Συμφωνούμε πλήρως με την τοποθέτηση της ΟΚΕ Ζακύνθου ότι «…το βασικό μέτρο που χρειάζεται η Ζάκυνθος, που αφορά και στον Τουρισμό και πρέπει να ληφθεί άμεσα από την Νομαρχία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι να σπεύσουν για την ολοκλήρωση της Ειδικής Χωροταξικής Μελέτης και για τον καθορισμό, με βάση επιστημονικές προδιαγραφές και με λαϊκή συμμετοχή, των χρήσεων γης με προστασία της γεωργικής γης, των δασών, των βουνών και των ακτών και την οριοθέτηση τουριστικών αλλά και βιομηχανικών περιοχών, όπως επίσης και η ολοκλήρωση των σχεδίων πόλεως στο νησί».

Ζητούμε να επιστραφεί ως απαράδεκτη η συγκεκριμένη ΚΥΑ, επισημαίνοντας ότι δεν θα επιτρέψουμε στο μέλλον να χαράσσεται αναπτυξιακή πολιτική για τη Ζάκυνθο μέσα από τα πολυτελή γραφεία των golden boys του Κολωνακίου, αλλά μέσα από μια πλατιά, λαϊκή συζήτηση, με συμμετοχή όλων των φορέων του Νομού μας.



Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας


Α. Μαρίνος Α.Κοκκάκης

Η οικονομική κρίση βαθαίνει

Μετά την κατάρα αυτής της εβδομάδος, ο
Πρωθυπουργός τρέχει στο ...Κατάρ την
ερχόμενη. Ο λαός, περιμένει από την
πολιτική ηγεσία του τόπου, περισσότερη
ευθύνη. Μια άμεση σύγκλιση του
συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πέραν των
άλλων, θα μπορούσε τουλάχιστον να
επαναπροσδιορίσει, ένα μέρος της
κλονισμένης εμπιστοσύνης των πολιτών.

Όχι στο «θάνατο του εμποράκου»

Δυστυχώς η φράση ότι το εμπόριο αποτελεί τη
"ραχοκοκαλιά της οικονομίας του τόπου μας"
σήμερα παρά ποτέ φαντάζει ιδιαίτερα υποκριτική.

Στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από
τη Ν.Δ. το κράτος εξυπηρετεί τα «μεγαθήρια» της
κατανάλωσης - εμπορικά κέντρα και μεγάλες
αλυσίδες καταστημάτων - θεωρώντας τις μικρές
ατομικές επιχειρήσεις ως "παρασιτική διαδικασία".

Οι μικρές ελληνικές εμπορικές επιχειρήσεις θέλουν
και πρέπει να παραμείνουν ζωντανά κύτταρα της
κοινωνίας και της οικονομίας.

Οι κυβερνητικές πρακτικές πρέπει να σταματήσουν
να βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη ενός υγιούς
οργάνου της ελληνικής κοινωνίας και να στραφούν
άμεσα σε λύσεις που θα εξασφαλίσουν μια ομαλή
και αποδοτική αγορά.

16 Οκτ 2008

Η ενσωμάτωση των μουσουλμάνων μεταναστών: η περίπτωση της Βρετανίας

Διαδήλωση ισλαμιστών στο «πολυπολιτιστικό» Λονδίνο κατά της δημοσίευσης σκίτσων του Μωάμεθ. Ο Μεσαίωνας μέσα στην παρηκμασμένη Ευρώπη.


Ένας από τους ευσεβείς πόθους της εγχώριας πολιτικής, ακαδημαϊκής και δημοσιογραφικής ελίτ είναι η πεποίθηση ότι οι μετανάστες που ήδη έχουν έρθει στην χώρα μας - αλλά και όσοι θα έρθουν στο μέλλον - θα ... ενσωματωθούν! Και η ενσωμάτωση αυτή είναι δυνατόν να επιτευχθεί ανεξαρτήτως του πληθυσμιακού μεγέθους των μεταναστών και της πολιτισμικής τους εγγύτητας με τον γηγενή πληθυσμό. Αρκεί να δειχθεί λίγη καλή θέληση από όλες τις πλευρές, αλλά κυρίως από τους Έλληνες. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Η απάντηση στο ερώτημα δίνεται από την περίπτωση των μουσουλμάνων της Βρετανίας, η ενσωμάτωση των οποίων επιχειρείται εδώ και περίπου 50 έτη (από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου). Κατά την απογραφή του 2001 Μουσουλμάνοι δήλωσαν το 3,1% (1,54 εκατομμύρια) των κατοίκων Αγγλίας και Ουαλίας (1). Σύμφωνα με την Βρετανική Επιτροπή για την Ενσωμάτωση και τη Συνοχή «συνοχή είναι κυρίως η διαδικασία που πρέπει να συμβεί ώστε να εξασφαλισθεί ότι διαφορετικές ομάδες ανθρώπων συνυπάρχουν καλά μαζί, ενώ η ενσωμάτωση είναι κυρίως η διαδικασία που εξασφαλίζει ότι οι νέοι κάτοικοι και οι υπάρχοντες κάτοικοι προσαρμόζονται ο ένας στον άλλον. Οι δύο διαδικασίες πηγαίνουν παράλληλα, και αλληλεπιδρούν καθώς οι τοπικές κοινότητες αντιμετωπίζουν την αλλαγή και αναπτύσσουν μαζί ένα κοινό μέλλον. Η συνοχή δεν αφορά μόνο την φυλή και την θρησκευτική πίστη και η ενσωμάτωση ειδικότερα δεν σημαίνει αφομοίωση» (2).

Θα περίμενε κάποιος ότι μετά από μισό αιώνα προσπαθειών θα είχε επιτευχθεί σε σημαντικό βαθμό η ενσωμάτωση των μουσουλμάνων στην Βρετανική κοινωνία, ότι θα έχουν αυτοί προσαρμοσθεί στην χώρα και θα έχουν διαμορφώσει ένα όραμα για το κοινό τους μέλλον με τους γηγενείς Βρετανούς. Δυστυχώς όμως πολυάριθμες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Δημοσκόπηση της εταιρείας YouGov η οποία διεξήχθη στα τέλη του 2002 (3) έδειξε ότι στην ερώτηση «πόσο πιστοί θα λέγατε ότι αισθάνεστε προς την Βρετανία» το 13% των Βρετανών μουσουλμάνων απαντά «όχι πολύ πιστοί», το 6% «καθόλου πιστοί», ενώ ένα 6% «δεν γνώριζε». Δηλαδή, ένας στους τέσσερις Βρετανούς μουσουλμάνους παραδέχεται ότι δεν είναι πιστός στην χώρα της οποίας είναι υπήκοος, στην οποία μπορεί να έχει γεννηθεί και μπορεί να μορφώθηκε και να σπούδασε στα σχολεία και στα πανεπιστήμιά της.

Αποκαλυπτικά είναι και τα ευρήματα δημοσκόπησης της εταιρείας ICM (4) η οποία διενεργήθηκε μεταξύ των μουσουλμάνων της χώρας στις 15-17 Ιουλίου 2005, μία εβδομάδα δηλαδή μετά τις πρώτες βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο (οι οποίες διενεργήθηκαν από Βρετανούς μουσουλμάνους). Σύμφωνα με την δημοσκόπηση αυτή 5% των μουσουλμάνων θεωρούσαν τις βομβιστικές επιθέσεις δικαιολογημένες, 1% αρνήθηκε να απαντήσει ενώ 13% δήλωσαν ότι «δεν γνωρίζουν». Βλέπουμε δηλαδή ότι σχεδόν ένας στους 5 μουσουλμάνους της Βρετανίας αρνήθηκε να χαρακτηρίσει τις επιθέσεις ως αδικαιολόγητες.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας YouGov η οποία επίσης διεξήχθη αμέσως μετά τις βομβιστικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου 2005 (5) το 1% των Βρετανών μουσουλμάνων δήλωσε ότι η δυτική κοινωνία είναι παρακμάζουσα και ανήθικη και οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να την καταλύσουν ακόμα και δια της βίας αν χρειαστεί, το 31% των Βρετανών μουσουλμάνων δήλωσε ότι η δυτική κοινωνία είναι παρακμάζουσα και ανήθικη και οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να την καταλύσουν χωρίς χρήση βίας ενώ ένα 11% δεν απάντησε στην ερώτηση. Αντίστοιχα ήταν τα ευρήματα σε άλλη δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στα μέσα του 2006 (6) και έδειξε ότι τo 36% των Βρετανών Μουσουλμάνων θεωρούν ότι οι Βρετανικές αξίες αποτελούν απειλή για τον Ισλαμικό τρόπο ζωής (το 44% θεωρεί ότι δεν αποτελούν απειλή).

Δημοσκόπηση της εταιρείας ICM η οποία διενεργήθηκε στις αρχές του 2006 (7) έδειξε ότι το 40% των μουσουλμάνων της χώρας υποστηρίζει την εφαρμογή του ισλαμικού θρησκευτικού νόμου (sharia) σε περιοχές όπου πληθυσμιακά υπερτερούν οι μουσουλμάνοι (19% ΔΓ/ΔΑ). Το εύρημα αυτό ταιριάζει και με εύρημα άλλης δημοσκόπησης της ίδιας εταιρείας στα τέλη του 2004 (8) σύμφωνα με το οποίο το 61% των Βρετανών μουσουλμάνων θα ήθελε την ύπαρξη ισλαμικών δικαστηρίων (τα οποία θα δίκαζαν με βάση τις αρχές της «σαρία») στην Βρετανία για την εκδίκαση αστικών υποθέσεων της κοινότητάς τους, υπό την προϋπόθεση ότι οι ποινές δεν θα έρχονταν σε αντίθεση με την Βρετανική νομοθεσία.

Παρά τα ευρήματα αυτά θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπάρχει μία αχτίδα αισιοδοξίας αν η νέα γενιά Βρετανών μουσουλμάνων έδειχνε ότι είχε θέσεις, στάσεις και αξίες πιό μετριοπαθείς από ότι η προηγούμενη γενιά. Όμως, σχετικές μελέτες καταδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο! Τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της εταιρείας Populus έδειξαν ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης γενιάς μουσουλμάνων της χώρας, με τους νεαρούς μουσουλμάνους να είναι πολύ πιο ακραίοι σε σύγκριση με τους γονείς τους. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα (9) έδειξε ότι:

Το 37% των μουσουλμάνων ηλικίας 16-24 ετών θα προτιμούσαν να στείλουν τα παιδιά τους σε Ισλαμικό σχολείο. Στους μουσουλμάνους 55 ετών και άνω το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 19%
Το 37% των μουσουλμάνων ηλικίας 16-24 ετών θα προτιμούσε να ζει υπό τον ισλαμικό νόμο. Στους μουσουλμάνους 55 ετών και άνω το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 17%
Το 36% των μουσουλμάνων ηλικίας 16-24 ετών πιστεύουν ότι αν Μουσουλμάνοι προσηλυτισθούν σε άλλη θρησκεία θα πρέπει να τιμωρούνται με θάνατο. Στους μουσουλμάνους 55 ετών και άνω το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 19%
Το 13% των μουσουλμάνων ηλικίας 16-24 ετών θαυμάζει οργανώσεις που μάχονται την Δύση όπως η Αλ Καϊντα. Στους μουσουλμάνους 55 ετών και άνω το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 3%
Επιπλέον, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στο ότι οι νέοι Βρετανοί μουσουλμάνοι εμφανίζονται πιο ακραίοι και πιο ριζοσπαστικοί από την προηγούμενη γενιά. Είναι ότι και το πιο «φωτισμένο» και θεωρητικά «ανοιχτόμυαλο» κομμάτι των νέων Μουσουλμάνων – οι μουσουλμάνοι φοιτητές – εμφορούνται από αντίστοιχα ακραίες απόψεις. Πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας YouGov (10) έδειξε ότι το 12% των Βρετανών μουσουλμάνων φοιτητών δεν θεωρούν τον εαυτό τους ως Βρετανό (5% δεν είναι σίγουροι), το 12% θεωρούν ότι η μουσουλμανική τους ταυτότητα προηγείται (το 7% δεν είναι σίγουροι), το 13% πιστεύει ότι το Ισλάμ δεν είναι συμβατό με την Δυτική έννοια της Δημοκρατίας (το 19% δεν είναι σίγουροι), το 28% υποστηρίζει ότι το Ισλάμ δεν είναι συμβατό με τον διαχωρισμό πολιτικής διακυβέρνησης και θρησκείας, το 54% θα υποστήριζε την ίδρυση ενός Ισλαμικού πολιτικού κόμματος στην Βρετανία, το 57% θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι που υπηρετούν στις Βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα της αυτοεξαίρεσης αν απαιτηθεί από αυτούς να πολεμήσουν σε μουσουλμανικές χώρες, το 40% θα επιθυμούσε την επίσημη εισαγωγή του Ισλαμικού Νόμου στην Βρετανική Νομοθεσία και, τέλος, το 33% υποστηρίζει την δημιουργία ενός παγκόσμιου Χαλιφάτου βασισμένου στον Ισλαμικό Νόμο!

Τα παρατεθέντα ευρήματα δείχνουν ξεκάθαρα ότι σημαντικότατα τμήματα των Βρετανών μουσουλμάνων όχι μόνον δεν έχουν ενσωματωθεί στην Βρετανική κοινωνία, αλλά ούτε επιθυμούν την ενσωμάτωση. Τουναντίον θέλουν να μετατρέψουν την κοινωνία αυτή σε ισλαμική κοινωνία υποκαθιστώντας - και εν τέλει ανατρέποντας - τους θεσμούς, τις δομές και τον τρόπο ζωής της (τον οποίον θεωρούν ως ασύμβατο με το Ισλάμ και διεφθαρμένο). Επομένως, δεν μιλάμε ούτε για ενσωμάτωση, ούτε βεβαίως για ...«αρμονική πολυπολιτισμική συνύπαρξη». Η περίπτωση των μουσουλμάνων της Βρετανίας θα πρέπει πάντοτε να είναι στο μυαλό μας όταν διάφοροι «υπεύθυνοι» μας παρέχουν διαβεβαιώσεις περί «ενσωμάτωσης» των μεταναστών στην χώρα μας, χωρίς ταυτοχρόνως να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους ούτε τα πληθυσμιακά μεγέθη αλλά ούτε και την πολιτισμική εγγύτητα ή μη των μεταναστών με τον γηγενή πληθυσμό.

Παραπομπές
1) Petre Jonathan “Census proves the force is with Christianity”, The Daily Telegraph 14/2/2003
2) Commission on Integration and Cohesion “Our Shared Future”, West Yorkshire: Wetherby, 2007, p. 38
3) King Anthony “Majority abhors terrorism – but not ‘sinister’ few”, The Daily Telegraph 6/12/2002
4) Dodd Vikram “Two-thirds of Muslims consider leaving UK”, The Guardian 26/7/2005 http://www.icmresearch.co.uk/pdfs/2005_july_guardian_muslim_poll.pdf [Πρόσβαση στις 25/8/2006]
5) King Anthony “One in four Muslims sympathises with motives of terrorists’”, The Daily Telegraph 23/7/2005
6) Δημοσκόπηση της εταιρείας Populus Unlimited, η οποία δημοσιεύθηκε στους The Times στις 4/7/2006
7) Hennesy Patrick and Kite Melissa “Poll reveals 40pc of Muslims want sharia law in UK”. The Sunday Telegraph 19/2/2006
8) Travis Alan and Bunting Madeleine “British Muslims want Islamic law and prayers at work”, The Guardian 30/11/2004
9) Mirza Munira, Senthilkumaran Abi and Ja’far Zein “Living apart together: British Muslims and the paradox of multiculturalism”, London: Policy Exchange, 2007
10) Thorne John and Hannah Stuart “Islam on Campus: a survey of UK student opinions”, London: The Centre for Social Cohesion, July 2008

* Ο Γιάννης Κολοβός είναι επικοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Το Κουτί της Πανδώρας: Παράνομη Μετανάστευση και Νομιμοποίηση στην Ελλάδα». Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Το τέλος μίας ουτοπίας: η κατάρρευση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών στην Δυτική Ευρώπη» μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πελασγός.


--------------------------------------------------------------------------------
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 24ης Αυγούστου της εφημερίδας Ελεύθερη Ώρα.

13 Οκτ 2008

ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ !!!


Ημέρα μνήμης σήμερα , για τον μεγάλο
Μακεδονομάχο μας Παύλο Μελά.
104 χρόνια από το θάνατό του και το σπίτι που
έζησε, καταρρέει.
Δίκαια θα πρέπει να αναρωτηθούμε για το πόσο και
αν το Υπουργείο Πολιτισμού, έχει
ευαισθητοποιηθεί, για να σωθεί το σπίτι –σύμβολο
του ήρωα Μακεδονομάχου.
Ο Μελάς κάποτε είπε πως «Αν τρέξουμε να
σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας
σώσει» και παραφράζοντας την φράση του αυτή
πρέπει να σκεφτούμε όλοι μας πως αν δεν
τρέξουμε να σώσουμε την Πατρίδα, η Πατρίδα μας
δεν θα σωθεί και μαζί της θα αφανιστούμε και εμείς.

9 Οκτ 2008

Ο ΛΑ.Ο.Σ. στο πλευρό των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων

Η Ελλάδα περνάει τη μεγαλύτερη κρίση από την εποχή της Μεταπολίτευσης. Και δεν πρόκειται μόνο για κρίση οικονομική. Πρόκειται για βαθιά κρίση της ίδιας της Δημοκρατίας.


Το κράτος αδυνατεί να περιορίσει τα έξοδα του, να εισπράξει αλλά και να ελέγξει την φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, τις υπεράκτιες εταιρείες και ακολουθεί την εύκολη λύση στο να επιβάλει κεφαλικούς φόρους. Έτσι όμως υποθηκεύεται η αναγκαία ανάπτυξη των ζωτικών για την Ελληνική οικονομία και την απασχόληση Μικρών επιχειρηματιών.

Η συμπαράσταση του ΛΑ.Ο.Σ. στην απόφαση των συνδικάτων για Πανελλαδικό κλείσιμο των επιχειρήσεων στις 22 Οκτωβρίου 2008 και οι στις υπόλοιπες κινητοποιήσεις που θα αποφασίσουν, σηματοδοτούν την αρχή των αγώνων που θα ακολουθήσουν.

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΛΑ.Ο.Σ. Ζακύνθου θα αγωνιστεί, δίπλα στους εμπόρους, βιοτέχνες και επαγγελματίες του νησιού μας.

O προέδρος Ο Γραμματέας
Α.Μαρίνος Α.Κοκκάκης

«ΜΑΚΕΔΟΝΙΖΕΙ» ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Ο κ.

Ευτυχώς που οι Σκοπιανοί δεν καταλήγουν μεταξύ τους.
Διαφορετικά θα αποδεικνυόταν η γύμνια του Υπουργείου
Εξωτερικών και η παταγώδης αποτυχία των
διπλωματικών χειρισμών της κ. Μπακογιάννη.
Όπως ο Πρωθυπουργός, βρήκε τρόπο στο εσωτερικό
του κόμματός του να κερδίσει χρόνο, να φροντίσει να
πράξει το ίδιο και η κ. Μπακογιάννη, τουλάχιστον μέχρι
τις Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
Ο Νοών Νοείτω.

8 Οκτ 2008

Δεξιός Πόλος vs ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ

του Χρήστου Χαρίτου
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.

Και να που ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε την «κοινή δράση» με το ΠΑΣΟΚ. Να που ο κ. Αλαβάνος προτείνει «προγραμματικό διάλογο» με το ΠΑΣΟΚ, ξεχνώντας την «κάθοδο στον Άδη», όπως είχε χαρακτηρίσει πριν λίγο καιρό την εκλογική σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ. Αυτή η μεταστροφή οφείλεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι οποίες δείχνουν πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ, άρα υπάρχει πλέον πιθανότητα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ να μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας. Να μην έχετε καμμία αμφιβολία ότι αν οι εκλεγμένοι βουλευτές αυτών των κομμάτων ξεπεράσουν στις επόμενες εκλογές τον μαγικό αριθμό των 150 θα το κάνουν, χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν πιστεύει κάποιος ότι οι ακροαριστερές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ματαιώσουν αυτή την προοπτική είναι εκτός πολιτικής πραγματικότητος.

Δεν νομίζω να υπάρχει εφιαλτικότερο σενάριο για έναν Έλληνα πατριώτη από μία κυβέρνηση Παπανδρέου-Αλαβάνου-Τσίπρα. Και αυτό το σενάριο πλέον, χάρη στον κ. Καραμανλή και την Νέα Δημοκρατία, αρχίζει και έχει αυξημένες πιθανότητες. Και τώρα τι θα κάνουμε εμείς, θα παρακολουθούμε αυτό το έργο χωρίς να παρουσιάσουμε μία εναλλακτική πρόταση; Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας, αν συμβεί αυτό. Στο τελευταίο τεύχος του Patria αναλύω τις προϋποθέσεις για συγκυβέρνηση ΛΑ.Ο.Σ.-Ν.Δ. Εδώ όμως θέλω να προσθέσω ότι ο ΛΑ.Ο.Σ έχει την ευθύνη να αποτελέσει την δεξαμενή υποδοχής των δεξιών ψηφοφόρων, αλλά και των πολιτών που είναι δυσαρεστημένοι με την αδράνεια της κυβερνήσεως. Είναι δύο διακριτά target group, για να χρησιμοποιήσω όρους marketing, αλλά συνδεόμενα.

Πρώτον, ο ΛΑ.Ο.Σ. πρέπει να αναπτύξει μία συγκεκριμένη δεξιά ιδεολογική ταυτότητα και πολιτική ατζέντα για να συναντηθεί με τους δεξιούς ψηφοφόρους. Θεωρίες που λένε ότι «θα μας έρθουν ψηφοφόροι από παντού» αποπροσανατολίζουν πλήρως την στρατηγική μας. Οι όποιοι ψηφοφόροι της Αριστεράς έρχονται προς εμάς όχι γιατί είμαστε κεντρώοι, αλλά διότι συμφωνούν με θέσεις που είναι ξεκάθαρα δεξιές στα εθνικά θέματα, την μετανάστευση και την καταγγελία του πολιτικού συστήματος. Τα κόμματα της ριζοσπαστικής Δεξιάς σε όλη την Ευρώπη ψηφίζονται από πολλούς πρώην ψηφοφόρους της Αριστεράς όχι επειδή αποσιωπούν την δεξιά ιδεολογική τους ταυτότητα, αλλά γιατί οι δεξιές θέσεις τους απαντούν στα κοινωνικά προβλήματα του λαού. Στο, υπό έκδοση, βιβλίο μου έχω μία ενότητα που επεξηγώ την «δεξιά κοινωνική πλειοψηφία».

Δεύτερον, πρέπει να παρουσιάσουμε μία κοινωνική πρόταση για τους εργαζομένους, τους μικρο-επιχειρηματίες και τους εμπόρους, τον κόσμο της «κοινωνικής Δεξιάς». Να συναντηθούμε με τον κόσμο της ελευθέρας οικονομίας, που πλήττεται συνεχώς από την κυβέρνηση και το κράτος. Αν υιοθετήσουμε μία αριστερή φρασεολογία και πολιτική, υπερασπιζόμενοι το διεφθαρμένο αριστερό κράτος της μεταπολιτεύσεως, νομίζοντας ότι έτσι έχουμε «κοινωνικές θέσεις», τότε είμαστε βαθειά νυχτωμένοι. Κοινωνικές είναι οι θέσεις που υπερασπίζουν τον κόσμο της εργασίας και του επιχειρείν του ιδιωτικού τομέα, όχι τον άθλιο δημόσιο τομέα που έκτισαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. για να ποδηγετούν την συνείδηση και την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Αυτή η διττή στρατηγική θα οδηγήσει τον ΛΑ.Ο.Σ. σε διψήφια ποσοστά, ικανά να συγκροτήσουν ένα κυβερνητικό δεξιό-πατριωτικό πόλο, στον αντίποδα του ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν γίνει αυτό, θα δούμε την νεοταξική Αριστερά να αποσυνθέτει ότι έχει απομείνει από το Ελληνικό έθνος. Και τότε δεν θα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ, αλλά η ιδεολογική δειλία και η πολιτική τύφλωση που χαρακτηρίζει την Ελληνική Δεξιά τα τελευταία 34 χρόνια. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, για να μην κάνουμε τους μετά Χριστό προφήτες.


--------------------------------------------------------------------------------
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 4ης Οκτωβρίου 2008 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.

7 Οκτ 2008

Τι ενέργειες έχουν γίνει για τη διαχείριση υδάτινων πόρων;

Έχουν περάσει ήδη 4 μήνες από τις μαραθώνιες συνεδριάσεις που έγιναν την αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου για το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, με τη συμμετοχή όλων των φορέων του Νομού μας.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΛΑ.Ο.Σ. Ζακύνθου, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στη Ζακυνθινή κοινωνία, θέτει τα παρακάτω ερωτήματα και αναμένουμε απάντηση από τους αρμόδιους.
Τι ενέργειες έχουν γίνει για τη σύσταση του Περιφερειακού Συμβουλίου Υδάτων, όπως αυτό προβλέπεται από τον Νόμο 3199/2003 και που ομόφωνα το Νομαρχιακό Συμβούλιο αποδέχτηκε την αντίστοιχη πρόταση του ΤΕΕ;
Ποιες προτάσεις έχουν υποβληθεί στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης από τους Δήμους, για τη δημιουργία έργων για τον εμπλουτισμό των υδάτινων πόρων, όπως φράγματα, λιμνοδεξαμενές κλπ, στα πλαίσια του προγράμματος για το ΕΣΠΑ που είχε προκηρυχθεί στις αρχές του καλοκαιριού;
Πόσες «παράνομες» συνδέσεις έχουν αποκαλυφθεί από τα συνεργεία των ΔΕΥΑ των Δήμων του Νομού μας, τι κυρώσεις επεβλήθησαν στους παρανομούντες και πόσες υποθέσεις έχουν πάει στην Εισαγγελία Ζακύνθου;
Τι άλλες ενέργειες έχουν γίνει για να περιοριστούν οι απώλειες του νερού, που σε ορισμένα δημοτικά διαμερίσματα φτάνουν και το 80%, ενώ συνολικά στο Νομό υπερβαίνουν το 50%;
Θα υλοποιηθεί η ομόφωνη απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, για τη δημιουργία Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων;
Πως θα αντιμετωπιστούν τον Απρίλιο οι υδρομεταφορείς του Νομού μας;

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Α. Μαρίνος Α. Κοκκάκης

4 Οκτ 2008

Συγκυβέρνηση ΛΑ.Ο.Σ. - Ν.Δ.: «επανάσταση» ή συμβιβασμός;


Συγκυβέρνηση ΛΑ.Ο.Σ. - Ν.Δ.: «επανάσταση» ή συμβιβασμός;
του Χρήστου Χαρίτου μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές και την είσοδο του ΛΑ.Ο.Σ. στην Βουλή και στο πολιτικό σκηνικό της πατρίδος μας διαφαίνεται η αδυναμία συγκροτήσεως αυτοδυνάμου κυβερνήσεως στις επόμενες εκλογές, συνέπεια του εκλογικού νόμου αλλά, κυρίως, της πτώσεως των εκλογικών ποσοστών του δικομματισμού. Ήδη στην Αριστερά εξυφαίνεται μετ’ επιτάσεως το σενάριο εκλογικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε δημοσκοπήσεις εμφανίζεται πλέον και η εκλογική δυναμική αυτής της συνεργασίας. Μην ξεχνάμε ότι με τον νόμο Σκανδαλίδη που θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές οι εκλογικοί συνασπισμοί πριμοδοτούνται κανονικά σε έδρες, όπως το πρώτο κόμμα. Με τον νόμο Παυλόπουλου αυτό αλλάζει, αλλά αυτός ο νόμος ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές.
Αν στον χώρο της Αριστεράς λοιπόν οι ζυμώσεις για το σχήμα ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ είναι μία καθημερινή άσκηση, πιστεύω ότι θα πρέπει να γίνει κάτι αντίστοιχο και στην Δεξιά. Νομίζω ότι εδώ θα πρέπει να τοποθετηθούμε επάνω στην κυβερνητική προοπτική του ΛΑ.Ο.Σ. Να αναλύσουμε τα δεδομένα, να καταγράψουμε τις ιδεολογικές και πολιτικές παραμέτρους και να λάβουμε υπεύθυνα θέση. Τρία ερωτήματα ανακύπτουν:
αν θέλουμε να συμμετέχουμε σε μία κυβέρνηση συνεργασίας
με ποιες προϋποθέσεις και
με ποιο κόμμα
Θα προσπαθήσω να απαντήσω ευθέως σε αυτά τα ερωτήματα.
Πρώτον, σκοπός κάθε κόμματος είναι η διακυβέρνηση της χώρας, να επηρεάσει την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία, να υλοποιήσει τις ιδεολογικές και πολιτικές του προτεραιότητες. Αυτό το κάνεις είτε λαμβάνοντας την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είτε συμμετέχοντας σε ένα κυβερνητικό σχήμα. Το πρώτο προϋποθέτει ποσοστά της τάξεως του 40-45%. Για εμάς, στην παρούσα φάση, υπάρχει μόνο η δυνατότητα συμμετοχής σε έναν ευρύτερο ιδεολογικο-πολιτικό πόλο, προκειμένου να προωθήσουμε την πολιτική μας ατζέντα σε ένα κυβερνητικό επίπεδο.
Θα υπάρξει ενδεχομένως μία ένσταση από συναγωνιστές μας, οι οποίοι θα προτάξουν την «ιδεολογική καθαρότητα», η οποία δεν μας επιτρέπει να συμπράξουμε με ένα κόμμα του πολιτικού κατεστημένου. Να πω το εξής, για εμένα η «ιδεολογική καθαρότητα» δεν προστατεύεται σε «καθεστώς εργαστηρίου», απομονωμένη στους τέσσερις τοίχους ενός εντύπου ή μίας ιστοσελίδος. Η «ιδεολογική καθαρότητα» προστατεύεται όταν υπάρχει διακριτή ιδεολογική ταυτότητα, συνειδητοποιημένα στελέχη και ξεκάθαρο πολιτικό πρόγραμμα, βάσει του οποίου θα επιδιωχθεί η κυβερνητική σύγκλιση.
Αν υπάρχουν αυτά, τότε θα οδηγήσεις την κυβέρνηση σε μία πατριωτική κατεύθυνση. Εάν όχι, τότε φυσικά θα μετατραπείς σε ουρά του συστήματος. Το τι θα γίνει εξαρτάται αποκλειστικώς από εμάς και όχι από τις διαθέσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, με ότι αυτό σημαίνει στην πράξη. Αντί λοιπόν να φοβόμαστε ότι θα γίνουμε «ουρά του συστήματος», γιατί δεν συζητάμε τους τρόπους με τους οποίους θα οδηγήσουμε το πολιτικό σύστημα σε μία εθνική πορεία; Εκεί θα φανούν οι δικές μας δυνατότητες και εκεί θα μετρηθούν οι δικές μας ευθύνες.
Το δεύτερο ερώτημα είναι το σημαντικότερο: οι προϋποθέσεις της συνεργασίας. Εδώ για εμένα υπάρχει μόνο ο δρόμος της προγραμματικής συγκλίσεως. Μία ξεκάθαρη πολιτική ατζέντα, επάνω στην υλοποίηση της οποίας θα δεσμευθεί η όποια κυβέρνηση. Για τον πατριωτικό χώρο οι προτεραιότητες είναι δεδομένες:
σθεναρή στάση στα εθνικά θέματα
ουσιαστική αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού
δραστικά μέτρα ανασχέσεως της μεταναστεύσεως και προστασίας της εθνικής κοινωνίας
ανάδειξη της εθνικής παιδείας και του εθνικού πολιτισμού
οικονομικά μέτρα υπέρ των λαϊκών τάξεων
ισορροπημένη πολιτική με τις Βρυξέλλες
Αυτή η προγραμματική συμφωνία δεν είναι συμφωνία κάτω από το τραπέζι. Θα πρέπει να δημοσιοποιηθεί πλήρως στον ελληνικό λαό, να είναι ενυπόγραφη μεταξύ των αρχηγών των κομμάτων που την συμφωνούν και να αποτελεί την κόκκινη γραμμή για την επιβίωση της κυβερνήσεως. Δηλαδή, αν παραβιασθεί, τότε είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση θα πέσει και θα οδηγηθούμε σε εκλογές. Δεν θα υπάρχουν ψιλά γράμματα, θα είναι γραμμένη και με σύστημα Braille για να την βλέπουν και να την διαβάζουν ακόμη και οι τυφλοί.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν: μα θα υπογράψει, για παράδειγμα, η Νέα Δημοκρατία μία τέτοια συμφωνία με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό; Απαντώ: δικό της πρόβλημα. Αν δεν οδηγηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, ας αναλάβει την ευθύνη να εξηγήσει στον λαό τους λόγους που την εμποδίζουν να ακολουθήσει μία πατριωτική πολιτική. Ή, αν της είναι πιο εύκολο, ας συζητήσει με το ΠΑΣΟΚ για μία κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, τύπου Γερμανίας. Και στις επόμενες εκλογές το ποσοστό του ΛΑ.Ο.Σ. θα είναι 15%.
Άλλοι θα ρωτήσουν, τι θα γίνει αν η Ν.Δ. δεν στηρίξει με συνέπεια στην πράξη την συμπεφωνημένη κυβερνητική πολιτική; Αν δεν το κάνει, θα καταγγελθεί από εμάς η κυβερνητική συνεργασία, θα εξηγηθούν επαρκώς στον Ελληνικό λαό ποιες αρχές δεν τήρησε με δική της υπαιτιότητα η Ν.Δ. και θα οδηγηθούμε σε εκλογές. Απλά και εύκολα. Εμείς θα είμαστε καθ’ όλα εντάξει με τους ψηφοφόρους μας και τον ελληνικό λαό, χωρίς σκιές.
Προφανώς, αυτές οι προτεραιότητες χρειάζονται μεγαλύτερη εξειδίκευση, αλλά και συμφωνία στο ποια πρόσωπα θα τις υλοποιήσουν. Τα πρόσωπα έχουν την σημασία τους, στον βαθμό που έχει επιτευχθεί προηγουμένως μία ειλικρινής προγραμματική συμφωνία. Δεν πιστεύω, για παράδειγμα, ότι η κ. Παπακώστα η οποία έφερε στην Βουλή πρόταση για να κατοχυρωθεί συνταγματικώς η ψήφος των μεταναστών στις εκλογές θα μπορέσει να εφαρμόσει μία αντι-μεταναστευτική πολιτική. Ούτε ο κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης αποτελεί φερέγγυα λύση στην αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού. Οι τομείς που έχουν ιδιαιτέρα βαρύτητα για εμάς θα πρέπει να στελεχωθούν από βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ ή από άτομα αμοιβαίας αποδοχής.
Το τρίτο ερώτημα είναι με ποιον; Νομίζω ότι αν υπάρχει μία πιθανότητα συνεργασίας είναι με την Νέα Δημοκρατία. Και αυτό όχι γιατί η Ν.Δ. έχει πατριωτικά διαπιστευτήρια, αλλά γιατί ο κόσμος που την ψηφίζει έχει ως βάση την «δεξιά» και μοιράζεται με εμάς πατριωτικές ευαισθησίες. Μπορεί η κομματική ιεραρχία της Ν.Δ. να επιμένει φιλελεύθερα και κοσμοπολιτικά, ο κόσμος της όμως έχει μία βιωματικά εθνοκεντρική στάση ζωής. Και για αυτό η Ν.Δ. αναγκάζεται συνεχώς να μεταμφιεύει την πολιτική της, προσπαθώντας να διατηρεί ένα δεξιό-πατριωτικό περίβλημα. Δεν βλέπω κάτι αντίστοιχο στον χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Προσθέτω δε, ότι αν εφαρμοσθεί με συνέπεια και παρρησία αυτή η πολιτική, τότε το Πατριωτικό Κίνημα και ο ΛΑ.Ο.Σ. θα αποτελέσουν πηγή έλξεως όχι μόνο για τους ψηφοφόρους της Ν.Δ., αλλά και σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που βρίσκονται τώρα σε άλλους πολιτικούς χώρους. Και για αυτό, αυτό το σενάριο δεν είναι επικίνδυνο για εμάς, αλλά για τις ισορροπίες του δικομματικού κατεστημένου. Η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να το απεύχεται, όχι εμείς. Όλα αυτά θα συμβούν, το επαναλαμβάνω, από την στιγμή που εμείς έχουμε μία ξεκάθαρη ιδεολογική και πολιτική τοποθέτηση επάνω στο κυβερνητικό πρόγραμμα.
Οι Άγγλοι λένε το γνωστό «it's easier said than done», δηλ. εύκολα το λες αλλά δύσκολα γίνεται. Συμφωνώ. Με την διαφορά ότι και εδώ δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική. Τα Πατριωτικά Κινήματα που ακολούθησαν μία συνεπή πορεία κυβερνητικής συνεργασίας με την κεντροδεξιά προσέφεραν στην πατρίδα τους και στο κοινωνικό σύνολο.
Παράδειγμα το Λαϊκό κόμμα της Δανίας και το κόμμα της Προόδου της Νορβηγίας. Παραδείγματα προς αποφυγή είναι ο Χάϊντερ στην Αυστρία και η μετάλλαξη του Φίνι στην Ιταλία, αν και ο τελευταίος χρήζει μεγαλύτερης αναλύσεως. Εκεί πάντως που τα κόμματα της ριζοσπαστικής Δεξιάς υπερασπίσθηκαν την ιδεολογία και το πολιτικό τους πρόγραμμα επιβραβεύθηκαν από τον λαό και το εκλογικό σώμα.
Οι κίνδυνοι
Υπάρχουν κίνδυνοι σε αυτή την προοπτική; Βεβαίως. Υπάρχει ο κίνδυνος να ρίξουμε νερό στο κρασί μας, να αφεθεί σε δεύτερη μοίρα η εφαρμογή του προγράμματος, να μας κτυπήσει η αρρώστια του κυβερνητισμού, να μηδίσουν βουλευτές και στελέχη μας, να γίνουμε μέρος του προβλήματος και του πολιτικού κατεστημένου, να απογυμνώσουμε τον πατριωτισμό από τα ριζοσπαστικά του γνωρίσματα, ενσωματώνοντάς τον στο σύστημα.
Ναι, όλα αυτά ισχύουν. Αλλά, δεν κατάλαβα, για να μείνουν πιστά τα στελέχη μας πρέπει να τα κρύβουμε από τα άλλα κόμματα; Τότε έχουμε λάθος στελέχη. Φοβούνται να υλοποιήσουν στην κυβέρνηση μέτρα κατά της μεταναστεύσεως; Ποιους φοβούνται και γιατί; Αν φοβούνται την Ελευθεροτυπία και τον κ. Αλαβάνο διάλεξαν λάθος πολιτικό χώρο για να αγωνισθούν. Ανακάλυψαν την «κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας»; Στο καλό και με την νίκη, δεν θα μας λείψουν καθόλου. Το Πατριωτικό Κίνημα θα βρει τους ανθρώπους που θα υλοποιήσουν την εθνική πολιτική.
Ο Λένιν στην Αθήνα
Αυτές τις σκέψεις τις μοιράσθηκα με κάποιους συναγωνιστές. Ήσαν αρκετά διστακτικοί. Από την μία η απέχθεια απέναντι στο πολιτικό σύστημα, από την άλλη ακούσθηκαν απόψεις ότι είναι νωρίς ακόμα, δεν είμαστε έτοιμοι για την διακυβέρνηση της Ελλάδος, δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, μας λείπουν αρκετά στελέχη, θα υπάρξει μεγάλο κόστος αν αποτύχει το εγχείρημα.
Θα τους απαντήσω με το «Κράτος και Επανάσταση» του Λένιν. «Εμείς, γράφει ο Λένιν, δεν είμαστε ουτοπιστές. Δεν ονειρευόμαστε ότι θα τα βγάλουμε πέρα μονομιάς. Αυτά τα αναρχικά ονειροπολήματα χρησιμεύουν μόνο για την αναβολή της σοσιαλιστικής επανάστασης, μέχρι τότε που θα γίνουν αλλιώτικοι οι άνθρωποι. Όχι, εμείς θέλουμε την σοσιαλιστική επανάσταση τώρα, με τους ανθρώπους που έχουμε».
Οι Έλληνες εθνικιστές δεν χρειάζονται για να επισημάνουν την υποτέλεια του πολιτικού συστήματος. Το κάνουν και άλλοι αυτό. Ο ρόλος μας είναι να βρούμε τους τρόπους για να υλοποιήσουμε μία πατριωτική πολιτική. Και να μην ξεχάσουμε ποτέ ότι είμαστε εθνικιστές επειδή το επιλέξαμε, όχι διότι δεν μας προσεφέρθη μία καρέκλα να καθίσουμε στο πολιτικό παλκοσένικο.
Ο δικός μας ρόλος
Η κατάθεση αυτών των σκέψεων στο Patria έχει ως σκοπό να προβληματίσει το στελεχιακό δυναμικό του Πατριωτικού Κινήματος. Να μας ξεβολέψει από τις εύκολες λύσεις, να θέσει στόχους και οδικούς χάρτες για μία προοπτική αλλαγής της κυβερνητικής πολιτικής. Αλλά και να επισημάνει ότι η όποια κυβερνητική συνεργασία περνάει μέσα από την προγραμματική σύγκλιση. Και αυτή είναι κάτι το πολύ συγκεκριμένο, δεν είναι ένα γενικό ευχολόγιο ή εκδήλωση καλών προθέσεων. Και πρέπει να είμαστε έτοιμοι, ανά πάσα στιγμή, να ρίξουμε την κυβέρνηση, αν αυτή αποκλίνει από τις προγραμματικές της εξαγγελίες.
Ένα χρόνο πριν είχαμε στόχο την είσοδο στην βουλή. Επιτεύχθη. Οι στόχοι τώρα ανεβαίνουν, πρέπει να παγιώσουμε την πολιτική μας παρουσία, να αυξήσουμε το ποσοστό και τους βουλευτές μας, να εκπέμψουμε ένα ευκρινέστερο ιδεολογικό σήμα, να εκπροσωπήσουμε μεγαλύτερα τμήματα του Ελληνικού λαού. Κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα. Η φοιτητική οργάνωση του ΛΑ.Ο.Σ. συμμετείχε εφέτος σε 17 σχολές έναντι 3 πριν ένα έτος. Ακόμη και οι επιθέσεις εναντίον των βιβλιοπωλείων του Άδωνι Γεωργιάδη, του Γιάννη Γιαννάκενα, του Γιάννη Σχοινά, δείχνουν την δύναμη των εθνικών ιδεών.
Όλα αυτά όμως πρέπει να συγκλίνουν σε ένα σκοπό: την άσκηση της εξουσίας. Και αυτό όχι ως αυτοσκοπό, αλλά ως προϋπόθεση υλοποιήσεως μίας πατριωτικής πολιτικής, προς όφελος του λαού και του έθνους. Όσο πιο σύντομα γίνει αυτό τόσο το καλύτερο για την Ελλάδα. Αν αφήσουμε τις συγκυρίες να μας προσπεράσουν δεν ξέρω πότε θα τις ξανασυναντήσουμε.
Διότι εγώ θέλω να προωθήσω τον εθνικισμό τώρα, με τους ανθρώπους που έχουμε και στο πολιτικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Δεν θα περιμένω πότε θα «ωριμάσουν» οι συνθήκες για την «Εθνική Επανάσταση», γιατί δεν θα ωριμάσουν ποτέ περιμένοντας, ή πότε θα αποφασίσουν να επιστρέψουν οι Έψιλον στην Γη. Θα πρέπει σήμερα να υπερασπισθούμε την εθνική ανεξαρτησία. Εμείς και όχι οι «συνθήκες», σήμερα και όχι στο απώτερο μέλλον, συμπαρασύροντας μαζί μας ακόμη και τμήματα του πολιτικού συστήματος.
Πιστοί στο σύνθημα «ρήξη και ανατροπή». Διότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανατροπή από το να «αναγκάσεις» την ελληνική κυβέρνηση να σκέπτεται και να δρα πατριωτικά. Αν το πετύχουμε, θα αλλάξουμε την προδιαγεγραμμένη μοίρα του Ελληνικού Έθνους.


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 13 (Σεπτέμβριος 2008) του μηνιαίου περιοδικού Patria.

3 Οκτ 2008

" ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ "

O ΛΑ.Ο.Σ. παλεύει εντός και εκτός Κοινοβουλίου για μια περήφανη εξωτερική πολιτική , για οριστική απαλλαγή από διαφθορά και διαπλοκή, για φιλολαϊκή οικονομική πολιτική.Καλεί την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να αντιληφθεί ότι οδηγεί την χώρα σε περιπέτειες που παραδίδουν την εξουσία στο μείγμα Παπανδρέου - Αλαβάνου. Την καλούμε να αναλογιστεί τις ευθύνες της ενώπιον του Έθνους και του Ελληνικού λαού. Να αναπροσαρμόσει την πολιτική της πάνω σε άξονες που απαιτούν οι περιστάσεις, σαν και αυτούς που προτάσσει ο ΛΑ.Ο.Σ. Ο κ. Καραμανλής να αντιμετωπίσει πιο ενεργητικά το θέμα των Σκοπίων, του Αιγαίου, της Κύπρου και της Θράκης Να αναμετρηθεί με το κεφάλαιο και τα πολυεθνικά συγκροτήματα, τις Τράπεζες και τα καρτέλ. Να εξασφαλίσει τα εχέγγυα ενός κοινωνικά βιώσιμου μισθού.Να απομακρύνει όσους με οποιονδήποτε τρόπο προκάλεσαν με ενέργειές τους το κοινό λαϊκό αίσθημα. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός στηρίζει με ευθύνη και σοβαρότητα ΜΟΝΟ εθνικές και φιλολαϊκές επιλογές. Αρνείται να συμπράξει στην καπηλεία των αναγκών, των λαϊκών στρωμάτων και των εθνικών θεμάτων.

Χωρίς «Στοργή» η Κυβέρνηση

Χωρίς «Στοργή» η Κυβέρνηση
κλείνει τα κέντρα πρόληψης

Το κοινωνικό έργο και η σπουδαιότητα των κέντρων πρόληψης και απεξάρτησης είναι τεράστιας σημασίας και σπουδαιότητας γι’ αυτό πρέπει να ενισχυθεί με κάθε τρόπο και μέσο από την πολιτεία και την Κυβέρνηση.
Σήμερα το φαινόμενο της χρήσης και της κατάχρησης εξαρτησιογόνων ουσιών στη Ζάκυνθο, παρατηρείται σε όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, αγγίζοντας νεαρές ηλικίες, φτάνοντας και στις τάξεις των Γυμνασίων του Νομού μας. Στην Ζάκυνθο λειτουργεί από το 1998 το ΚΠ «Στοργή», που υλοποιεί προγράμματα Πρωτογενούς πρόληψης, όπως ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση για την οικογένεια, το σχολείο, αλλά και την ευρύτερη κοινότητα. Παρ΄ όλη την θετική προσφορά τους στον τομέα της πρόληψης και της προάσπισης της ψυχικής υγείας, τα Κέντρα Πρόληψης βρίσκονται σήμερα σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο χρονικό σημείο και απειλείται ακόμη και η βιωσιμότητά τους.
Το μοντέλο συνεργασίας του ΟΚΑΝΑ με Δήμους και Νομαρχίες, για τη λειτουργία των κέντρων πρόληψης σε όλη την Ελλάδα και τη Ζάκυνθο, έχει αποτύχει. Σήμερα υπάρχει ένα έλλειμμα 15 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία η κυβέρνηση δεν πληρώνει, με αποτέλεσμα τα προγράμματα να βρίσκονται υπό κατάρρευση.
Η σύγχρονη μάστιγα των ναρκωτικών δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με περικοπές των δαπανών μισθοδοσίας και με αποδιάρθρωση της λειτουργικής τους διαδικασίας.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός έχει προειδοποιήσει την Κυβέρνηση για το σημερινό αδιέξοδο. Προτείναμε την άμεση ψήφιση νόμου που θα ορίζει σαφές και λειτουργικό θεσμικό Πλαίσιο για τα Κέντρα Πρόληψης και θα προβλέπει πάγια και τακτική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, και τη μετατροπή τους σε ΝΠΔΔ, που θα υπάγονται απ’ ευθείας στο Υπουργείο Υγείας.
Μπροστά σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση που βρίσκονται το ΚΠ «Στοργή» του Νομού μας, η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΛΑΟΣ Ζακύνθου:
Καταγγέλλει την αδιαφορία και την απραξία του Υπουργείου Υγείας που οδηγεί στο κλείσιμο των Κέντρων Πρόληψης
Καλεί κάθε ευαισθητοποιημένο και ενεργό πολίτη να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην πρόληψη για μια υγιή κοινωνία
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Α. Μαρίνος Α. Κοκκάκης

'' Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων΄΄

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ: Τον Αξιότιμο Ὑπουργὸ Πολιτισμού κ. Λιάπη Μιχαήλ

ΘΕΜΑ: Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων΄΄

Το Μουσείο « Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων» ιδρύθηκε το έτος 1959 από φιλότεχνους Ζακυνθινούς της εποχής. Βρίσκεται στην πλατεία Αγίου Μάρκου και στο ισόγειό του φυλάσσει τα οστά του Εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού και του ποιητή Ανδρέα Κάλβου. Στα εκθέματα του περιλαμβάνονται χειρόγραφά του Διονυσίου Σολωμού, και επιφανών γνωστών λογοτεχνών, ποιητών, θεατρικών συγγραφέων και μουσουργών, όπως και προσωπογραφίες ιστορικών φυσιογνωμιών της Ζακύνθου, συλλογὲς ἔργων θρησκευτικής και κοσμικής ζωγραφικής του 18ου και του 19ου αιώνα, γλυπτά, έργα κεραμικής, λογοτεχνίας, ξυλογλυπτικής, μεταλλουργίας και μουσικά όργανα. Όμως, η λειτουργία του δεν καλύπτεται από διάφορους φορείς που δείχνουν το ενδιαφέρον τους και σε συνδυασμό με την μείωση της ετήσιας επιχορήγησης από το Υπουργείο αρχίζει και υπάρχει οξύ πρόβλημα μιας και αυτή την στιγμή δεν καλύπτονται ούτε τα έξοδα του. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να ανασταλεί η λειτουργία του Μουσείου και παράλληλα να απολυθούν οι υπάλληλοι που το στελεχώνουν.
Συνεπώς ερωτάται ὁ αρμόδιος Υπουργός: 1. Τί μέτρα θα ληφθούν άμεσα από τα αρμόδια κλιμάκια του Υπουργείου ώστε να μην ανασταλεί η λειτουργία του Μουσείου και να μην απολυθούν οι εργαζόμενοι; 2. Για ποιο λόγο δεν έχει υπάρξει η δέουσα προσοχή απὸ τα αρμόδια κλιμάκια ώστε να συντηρηθεί το Μουσείο και να προστατευθούν τα κειμήλια τών ενδόξων ποιητών μας;

Οι Ερωτώντες Βουλευτές: Γεωργιάδης Σπυρίδων-Άδωνις, Β’ Αθηνών ΛΑ.Ο.Σ. Πλεύρης Αθανάσιος, Α΄ Αθηνών ΛΑ.Ο.Σ.