Πατριωτισμός και Ελευθερία οι αξίες του ΛΑ.Ο.Σ

Του Χρήστου Χαρίτου

Αναπληρωτή Γραμματέα της Κ.Ε του ΛΑ.Ο.Σ

Η ελευθερία στον νεότερο Ελληνισμό ως συλλογική αξία συνδέθηκε με την Εθνεγερσία του 1821. Κατ’ αυτό τον τρόπο ο πατριωτισμός, η αφυπνισμένη εθνική συνείδηση και ταυτότητα, ο εθνικισμός, συνδέθηκαν με την ελευθερία. Ταυτίστηκαν ως αξίες, με διαχρονική ισχύ και καθολικότητα. Για να υπάρξει όμως πραγματική ελευθερία πρέπει να υπάρχουν επιλογές. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα διαφορετικής επιλογής, τότε ουσιαστικά δεν υφίσταται ελευθερία.

Σήμερα η παγκοσμιοποίηση θέλει άτομα-καταναλωτές, χωρίς ρίζες, ανέστιους, δίχως παραδόσεις και βιώματα. Θέλει άτομα χωρίς διαχρονικούς δεσμούς με το περιβάλλον τους. Για αυτό και η παγκοσμιοποίηση μάχεται τα εθνικά κράτη, τις εθνικές ταυτότητες, τις παραδόσεις και τους πολιτισμούς. Μάχεται την ίδια την ελευθερία. Και ελευθερία είναι να είσαι ο εαυτός σου. Να μην έχεις αλλοτριωθεί. Σημαίνει ότι έχεις αίσθηση της ιστορίας σου, της καταγωγής σου, έχεις συλλογικά βιώματα και αντιστάσεις, έχεις νόημα ζωής.

Εδώ έγκειται η δική μας ιστορική αποστολή. Να νοηματοδήσουμε ξανά την έννοια και την αξία της ελευθερίας. Να την επανασυνδέσουμε με το έθνος, την κοινωνία και τους πολίτες. Να την κάνουμε ασπίδα προστασίας του πολιτισμού μας. Τα μυθεύματα της παγκοσμιοποιήσεως καταρρέουν. Δεν υπάρχουν «πολίτες του κόσμου» και «παγκόσμια δημοκρατία», διότι ότι είναι παντού είναι και πουθενά.

Ο πατριωτισμός σήμερα βρίσκεται υπό διωγμό, από τους εντολοδόχους της παγκοσμιοποιήσεως. Ο αποδεκτός ανθρωπολογικός τύπος της Νέας Τάξεως είναι «ο πολίτης του κόσμου», ο άνθρωπος με «οικουμενικές αντιλήψεις» που υπερβαίνει τα εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά «στερεότυπα». Αυτή η στάση είναι αντι-φυσική, καθώς μέχρι σήμερα κάθε άνθρωπος είναι αποδέκτης ενός εθνικού πολιτισμού, με συγκεκριμένες ιστορικές και πολιτιστικές καταβολές.

Γιατί η παγκοσμιοποίηση προσπαθεί να ενοχοποιήσει τον πατριωτισμό; Διότι ο πατριωτισμός συνδέεται με την ελευθερία, εθνική και ατομική. Η αείμνηστη ακαδημαϊκός Ζακλίν ντε Ρομιγί στο βιβλίο της «Η Αρχαία Ελλάδα σε αναζήτηση της ελευθερίας», τοποθετεί τον πατριωτισμό ως προαπαιτούμενο της ελευθερίας του πολίτη, καθώς ο ελεύθερος πολίτης απορρέει από την ελεύθερη πόλη. Χωρίς την συλλογική εθνική ελευθερία δεν υφίσταται ατομική ελευθερία.

Ακόμη και στην περίοδο της Γαλλικής Επαναστάσεως και του Διαφωτισμού κανένας δεν σκέφθηκε να αμφισβητήσει την αξία του πατριωτισμού. Ο Ιακωβινικός φιλελευθερισμός μπορεί να συγκρούσθηκε αιματηρά με την Βασιλεία και την Εκκλησία, αλλά ενίσχυσε το πατριωτικό αίσθημα του πολίτη. Η πίστη στον Βασιλιά αντικαταστάθηκε με την πίστη στο έθνος. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο πατριωτισμός συμπορεύθηκε με την ελευθερία, την δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα, τον χριστιανικό ανθρωπισμό.

Οι πατριώτες σήμερα σε όλη την Ευρώπη υπερασπίζονται το εθνικό κράτος, το εθνικό Σύνταγμα, τις νομοθετικές εξουσίες του εθνικού τους Κοινοβουλίου ενάντια στην Ε.Ε. και τις υπερεθνικές ελίτ, οι οποίες θέλουν έναν κόσμο χωρίς σύνορα και εθνικές κυριαρχίες. Παρά τις προσπάθειες όμως ενοχοποιήσεως του πατριωτισμού, τα έθνη και οι λαοί αντιστέκονται. Στην Ελλάδα, οι φορείς της εθνικής αντιστάσεως είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο Γ. Καρατζαφέρης. Κάθε ψήφος στον ΛΑ.Ο.Σ. ενισχύει την εθνική κυριαρχία και αφυπνίζει την εθνική μας συνείδηση.


--------------------------------------------------------------------------------

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 31ης Μαρτίου 2012 της εφημερίδας Α1.