Το πολιτικό πρόβλημα της Ν.Δ.

Το πολιτικό πρόβλημα της Ν.Δ.

του Χρήστου Χαρίτου μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.

Πολιτικό και όχι αριθμητικό είναι το πρόβλημα της κυβέρνησης Καραμανλή.
Η κυβέρνηση και η Ν.Δ. παρουσιάζουν μία εικόνα εκνευρισμού και αμηχανίας, με την όλη συζήτηση να περιστρέφεται στην ημερομηνία προκηρύξεως πρόωρων εκλογών από τον κ. Καραμανλή. Θα είναι ο Ιούνιος, ο Σεπτέμβριος ή ο Μάρτιος του 2010, καθώς το ΠΑΣΟΚ λέει από τώρα ότι δεν συναινεί στην ανανέωση της θητείας του κ. Παπούλια από την παρούσα βουλή, για να οδηγήσει αναγκαστικά την χώρα σε εκλογές τότε.
Παράλληλα, τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη παπαγαλίζουν την εύκολη και βολική για όλους δικαιολογία, ότι «δεν μπορούν να κυβερνήσουν με 151-152 βουλευτές», ότι η ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι η ρίζα του κακού για την κακοδαιμονία της κυβερνήσεως. Είναι έτσι λοιπόν τα πράγματα, ο αριθμός των βουλευτών αποτελεί το μείζον πρόβλημα της κυβερνήσεως; Νομίζω ότι δυστυχώς για την Ν.Δ. και τον τόπο τα προβλήματα είναι άλλα.
Να θυμίσω όμως ότι στην προηγούμενη Βουλή ο κ. Καραμανλής και η Ν.Δ. διέθεταν 165 βουλευτές και παρ’ όλα αυτά δεν είδαμε καμμία ουσιαστική αλλαγή ή μεταρρύθμιση. Η κυβέρνηση Καραμανλή από την πρώτη στιγμή της ορκομωσίας της έως σήμερα έχει περιορισθεί σε μία απλή διαχείριση των προβλημάτων της χώρας, χωρίς διάθεση τομών και συγκρούσεων με την φαυλοκρατία που μας κληρονόμησε το ΠΑΣΟΚ. Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ από την διακυβέρνηση της χώρας από την Ν.Δ. είναι η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής. Σωστή απόφαση, αλλά χρειαζόμασταν 5 χρόνια για να γίνει αυτό, με μία τρομακτική οικονομική απομύζηση, ενώ προικοδοτήσαμε σχεδόν με 1 δις ευρώ την «εθελούσια αποχώρηση» των κρατικοδίαιτων υπεραρίθμων υπαλλήλων στον ΟΤΕ;
Η κυβέρνηση Καραμανλή θα μείνει τελικώς στην μνήμη των Ελλήνων για την εκπαραθύρωση του κ. Ζαχόπουλου, το Βατοπαίδιο, την αμνηστία των κουμπάρων, για το κάψιμο της Αθήνας από τους αναρχικούς, για την ταύτιση του «νόμιμου» με το «ηθικό», θυμίζοντας ο κ. Καραμανλής τις χειρότερες εκδοχές του κ. Σημίτη.
Τι δεν έκανε η Ν.Δ., ενώ θα έπρεπε; Δεν μείωσε την συμμετοχή του κράτους στην οικονομία, τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, δεν καταπολέμησε στο κατ’ ελάχιστον την διαφθορά της δημοσίας διοικήσεως, δεν διαφοροποίησε τους προμηθευτές του δημοσίου, τους περίφημους «νταβατζήδες», δεν αντιμετώπισε την μάστιγα της μεταναστεύσεως και την εγκληματικότητα, δεν απάλλαξε τα πανεπιστήμια από τους αριστερούς πάτρωνές τους, δεν ανάσχεσε τον τουρκικό επεκτατισμό, δεν υπερασπίσθηκε τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.
Το πρόβλημα της Ν.Δ. δεν είναι «επικοινωνιακό». Όπως λέει ο γνωστός επικοινωνιολόγος Ελευθέριος Κουσούλης: «Η επικοινωνία δεν έχει αυτονομία. Είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής». Το έλλειμμα του κ. Καραμανλή και της Ν.Δ. είναι καθαρό πολιτικό. Δεν υπάρχει όραμα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, δεν υπάρχει στρατηγική, υπάρχει ένα μόνιμο wishful thinking για να μην μας βρουν τα χειρότερα. Ο κ. Καραμανλής δεν είναι τώρα κουρασμένος, γεννήθηκε κουρασμένος, παραδομένος στην αχλή της οικογενειοκρατίας ενός παρηκμασμένου πολιτικού κατεστημένου, που θυμίζει τους φυλάρχους του Αμαζονίου.
Αυτό το κατεστημένο, αυτό το έλλειμμα πολιτικής, δεν θα αλλάξει από μόνο του. Θα αλλάξει στον βαθμό που εμείς θέλουμε να αλλάξει. Δεν είμαστε «όλοι ίδιοι», δεν είναι όλα τα κόμματα ίδια, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες διαδρομές, δεν έχουμε όλοι την ίδια στάση ζωής. Εναπόκειται στους Έλληνες να δώσουν το στίγμα αλλαγής της πορείας ενός σκάφους που βυθίζεται καθημερινώς. Το οφείλουμε στις γενιές που πέρασαν και σε αυτές που θα έρθουν.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 2ας Μαΐου 2009 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.