Αντίο κύριε Καραμανλή

Αντίο κύριε Καραμανλή

του Χρήστου Χαρίτου μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.

Η υπόθεση Βουλγαράκη έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά αποτυχιών και σκανδάλων της κυβέρνησης Καραμανλή.
Ψήφισα για πρώτη φορά στον Πειραιά στις δημοτικές εκλογές του 1986 τον Αριστείδη Σκυλίτση. Από το 1986 έως το 2007 - που ήμουν υποψήφιος βουλευτής με τον ΛΑ.Ο.Σ. στην Α’ Πειραιώς - δεν έχω ψηφίσει ποτέ Νέα Δημοκρατία. Ήμουν πάντα στα δεξιά της Ν.Δ. ιδεολογικά και πολιτικά και την θεωρούσα ως ένα κόμμα που έχει χάσει κάθε δεσμό με τις εθνικές και ιστορικές αξίες της Ελληνικής Δεξιάς. Για εμένα η Ν.Δ. ήταν πάντα ένα δεύτερο ΠΑΣΟΚ.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι ακόμη και εγώ που δεν ψήφισα ποτέ την Ν.Δ. θεώρησα θετικό γεγονός την νίκη της στις εκλογές του 2004. Όχι επειδή έχει «πατριωτικά διαπιστευτήρια», δεν υπάρχουν τέτοια, αλλά γιατί πίστευα ότι ένα κόμμα που ήταν 20 χρόνια αντιπολίτευση, ένα κόμμα που κέρδισε τις εκλογές με σημαία την κάθαρση και τους νταβατζήδες, την «επανίδρυση του κράτους», την καταγγελία της ενδοτικής εξωτερικής πολιτικής του Σημίτη, θα ερχόταν σε ρήξη με το καθεστώς της εθνικής και κοινωνικής παρακμής που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ.
Πίστευα ότι η Ν.Δ., αν μη τι άλλο, θα έπαιρνε κάποια μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση. Όχι πολλά, τα στοιχειώδη. Τα αποτελέσματα σήμερα τα βλέπουμε όλοι. Και τα είδαμε και στην ΔΕΘ, με έναν φοβικό Καραμανλή που δεν απαντούσε στις ερωτήσεις, που ταύτισε το «νόμιμο» με το «ηθικό», που μίλησε για «υποκειμενική αντίληψη του προσωπικού τρόπου ζωής ενός υπουργού». Και τυπικώς πλέον ο κ. Καραμανλής είναι μέρος του προβλήματος, όχι μέρος της λύσεως.
Το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές με 47% βρίσκεται πέντε μόλις χρόνια μετά στο 27%. Το κόμμα που θα έφερνε την ηθική στην πολιτική και την δημόσια διοίκηση βρίσκεται με τους υπουργούς του διάτρητους σε δεκάδες σκάνδαλα και τον κ. Γεροντόπουλο να δηλώνει «βλάκας, αλλά όχι απατεώνας». Προφανώς, αυτό το είπε για να διαφοροποιηθεί από τους υπόλοιπους συναδέλφους του που είναι απατεώνες!
Ο κ. Καραμανλής που μεταξύ τυριού και αχλαδιού στου Μπαϊρακτάρη τα «έχωσε» στους νταβατζήδες του δημοσίου χρήματος, σήμερα συνυπάρχει και συνεννοείται μία χαρά μαζί τους. Η Ν.Δ. που στις εκλογές του 2000 δημοσίευε προεκλογικές καταχωρήσεις στις εφημερίδες κατά της λαθρομεταναστεύσεως, σήμερα παραχωρεί πολιτικά δικαιώματα στους τέως λαθρομετανάστες! Η Ν.Δ. που φώναζε υποκριτικώς στο θέμα των ταυτοτήτων, μας έβγαλε την ψυχή για να αποσύρει το βιβλίο ανθελληνικής ιστορίας της κ. Ρεπούση και υποβαθμίζει σήμερα το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία.
Τελικώς, γιατί αγωνίσθηκαν τόσοι άνθρωποι για να φύγει το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια; Για να κάνει εταιρίες ο κ. Βουλγαράκης προκειμένου να πληρώνει λιγότερους φόρους στο κράτος; Για να πηδάνε τσάμπα οι γενικοί της γραμματείς στα υπουργεία; Για να ψηφίζουν οι Αλβανοί στις Ελληνικές εκλογές; Για να είναι γκέτο για τους Έλληνες το κέντρο των Αθηνών; Για να κάνουν πάρτυ οι αριστεροί δημοσιογράφοι στα κρατικά κανάλια βιάζοντας την Ελληνική ιστορία και διασύροντας τις εθνικές αξίες; Για να πάρουν συντάξεις οι αντάρτες του ΔΣΕ που αιματοκύλισαν την Ελλάδα;
Ο κ. Καραμανλής είχε μία τεράστια ευκαιρία το 2004. Η ανοχή που απολάμβανε από την Ελληνική κοινωνία ήταν αντίστοιχη του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981. Ο ίδιος όμως αρκέσθηκε στο «να προεδρεύει». Ευθυνόφοβος και άτολμος. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να περάσει το όνομα ενός ακόμη Καραμανλή στο πρωθυπουργικό αξίωμα, συνεχίζοντας την δυναστεία. Την ίδια ώρα όμως η Ελλάς και ο Ελληνικός λαός βιώνουν μία πρωτοφανή σήψη και παρακμή. Ότι ψηφίζαμε όλα αυτά τα χρόνια το εισπράττουμε σήμερα. Διότι κανένας ρόλος στην ζωή δεν παίζεται δωρεάν. Και εμείς νομίζαμε ότι παίζαμε τσάμπα ψηφίζοντας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 13ης Σεπτεμβρίου 2008 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.