του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου
Προέδρου της ΝΕ.Ο.Σ.
Παρ’ ότι πολλοί συναγωνιστές με παρότρυναν λέγοντάς μου «μην πέσεις στο επίπεδο να ασχοληθείς», «δεν αξίζει να δίνεις σημασία» κ.λπ., θα πράξω το αντίθετο, πρώτον διότι προσωπικά δεν έχω μάθει να κρύβομαι (ιδιαίτερα κατόπιν απειλών) και δεύτερον διότι το μείζον της όλης υπόθεσης είναι πολιτικό και όχι προσωπικό.
Το γεγονός
Εχθές το μεσημέρι, προσκεκλημένοι από τους διοργανωτές της διαμαρτυρίας των κατοίκων στον Αγ. Παντελεήμονα, βρεθήκαμε στις 12 μ.μ. στην πλατεία αντιπροσωπία μελών της ΝΕ.Ο.Σ., της Δημοτικής Επιτροπής 6ου Διαμερίσματος του ΛΑ.Ο.Σ. και οι βουλευτές του κόμματος Θάνος Πλεύρης και Άδωνις Γεωργιάδης. Γνωρίζοντας ότι η διαμαρτυρία δεν είχε σκοπό να έχει κάποιον κομματικό χαρακτήρα, είχαμε μαζί μας μόνο Ελληνικές σημαίες για να συμπαρασταθούμε και να συμμετέχουμε στις ενέργειες των κατοίκων κατά της σχεδιαζόμενης προβοκάτσιας που ετοίμαζαν κυβέρνηση και «αντιρατσιστές». Οι βουλευτές κατόπιν παράκλησης των κατοίκων είχαν υποβάλει σχετική επίκαιρη ερώτηση στην βουλή, είχαν επικοινωνήσει με τον Υπουργό «Προστασίας του Πολίτη» και ήρθαν με σκοπό να παρευρεθούν για όση ώρα χρειαζόντουσαν οι κάτοικοι, προκειμένου να διασφαλίσουν πως δεν θα γινόταν κάποια αναίτια επέμβαση της αστυνομίας.
Δυστυχώς, επειδή αυτό δεν το ήθελε η ηγεσία του κόμματος «Χρυσή Αυγή», μέλη της οργάνωσής του που βρισκόντουσαν στον χώρο κινήθηκαν εναντίον μας και με βρισιές, σπροξιές και απειλές προσπάθησαν να μας διώξουν από την πλατεία. Η επέμβαση πολλών κατοίκων οι οποίοι προσπάθησαν να ηρεμήσουν την κατάσταση διευκρινίζοντας επιπλέον πως η συγκέντρωση είναι δική τους και όχι της Χ.Α. δεν έφεραν αποτέλεσμα. Παρά τις προτροπές μελών της οργανωτικής επιτροπής και του επικεφαλής των ΜΑΤ να μην φύγουμε, αποφασίσαμε να αποχωρήσουμε προκειμένου να αποφευχθεί η σύρραξη, που σαφώς θα έφερνε αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό για το οποίο είχαν συγκεντρωθεί οι κάτοικοι εκεί, αφού θα έδινε την αφορμή στην αστυνομία να επέμβει και να αδειάσει από πολύ νωρίς την πλατεία. Κάτι φυσικά που θα αποτελούσε πολιτικό δώρο αλλά και προσφορά γέλιου στους «αντιρατσιστές» που επιδίωκαν να καταλάβουν την πλατεία μετά από 4 ώρες.
Η συγκέντρωση στην συνέχεια μετεβλήθη σε κομματική ομιλία της Χ.Α., με πολλούς από τους κατοίκους να αποχωρούν αγανακτισμένοι, αλλά και ανθρώπους που οργάνωσαν την συγκέντρωση να προπηλακίζονται από μέλη της Χ.Α. απλά επειδή έλεγαν το αυτονόητο: πως η εκδήλωση ήταν των κατοίκων και όχι προεκλογική ομιλία του Νίκου Μιχαλολιάκου. Εν τέλει η αναίτια επέμβαση της αστυνομίας με τα γνωστά αποτελέσματα ολοκλήρωσε το χθεσινό σκηνικό.
Πανελλαδικό σύμβολο ή κομματικό φέουδο
Στο προσωπικό κομμάτι δεν θέλω να αναφερθώ ιδιαίτερα, διότι εκεί εμπλέκονται ζητήματα προσωπικής εμπάθειας, συμπλεγμάτων και ανασφάλειας κάποιων ατόμων, πού εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τους βοηθήσω να τα λύσουν. Χωρίς να απαξιώνω την σοβαρότητα του προσωπικού ψυχολογικού δράματος του καθενός που θέλει να το εκτονώσει σε ένα κίνημα, αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι το πολιτικό αποτέλεσμα του κινήματος των κατοίκων και το πώς αυτό κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στην απομόνωση. Να διευκρινίσω πως τα όσα θα αναφέρω για την Χ.Α. δεν αφορούν στα νέα παιδιά που συνεργάζονται ή εντάσσονται σε αυτήν με σκοπό να αντισταθούν στην γκετοποίηση της γειτονιάς τους, αλλά στις επιλογές της ηγεσίας της.
Όλοι καταλαβαίνουν πως αν οι συγκεντρώσεις και οι διαμαρτυρίες των κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα, δεν καπελώνονταν όλο και πιο πολύ το τελευταίο διάστημα από την «Χρυσή Αυγή», όχι μόνο θα συγκέντρωναν τριπλάσια συμμετοχή, αλλά θα πλαισιώνονταν και από προσωπικότητες ευρύτερης αποδοχής, καθηγητές πανεπιστημίου, βουλευτές διαφόρων κομμάτων, δημοτικούς συμβούλους, συλλόγους κ.α. που βλέπουν θετικά τα αιτήματα της περιοχής. Αυτό θα έδινε μία δυναμική υποστήριξης που θα ανάγκαζε το πολιτικό σύστημα να λάβει μέτρα, τόσο από την ευρύτερη πολιτική πίεση όσο και για να προλάβει αυτό που φοβάται περισσότερο: Την εξαγωγή του παραδείγματος του Αγ. Παντελεήμονα και σε άλλες γειτονιές. Το πολιτικό σύστημα το βολεύει να εμφανίζεται το κίνημα του Αγ. Παντελεήμονα ως ένα ζήτημα αντιπαράθεσης «Χρυσής Αυγής» - Αριστεριστών, διότι ξέρει πως έτσι μπορεί να το απομονώσει επικοινωνιακά και πολιτικά, εγκλωβίζοντας την κινηματική δυναμική επέκτασης σε άλλες γειτονιές και πόλεις. Εδώ δυστυχώς ταυτίζεται και με τις επιδιώξεις της Χ.Α. που βλέποντας στενά κομματικά την υπόθεση, επιλέγει να καπελώσει το κίνημα των κατοίκων προκειμένου να ακούγεται στα κανάλια το όνομα της «Χρυσής Αυγής» και να στρατολογεί οργανωτικά νέους ανθρώπους που θέλουν να αντισταθούν.
Έτσι ο Αγ. Παντελεήμονας μετατρέπεται από πανελλαδικό σύμβολο αντίστασης των κατοίκων, σε κομματικό φέουδο, με ό,τι οφέλη μπορεί να φέρνει αυτό στην Χ.Α. και ό,τι ζημιές στην προοπτική πολιτικής προώθησης αλλά και κινηματικής επέκτασης των αιτημάτων των κατοίκων.
Και τώρα τι;
Από δω και πέρα δύο τινά υπάρχουν: 1) Να αλλάξει στάση η Χ.Α., προσφέροντας την όποια συμπαράσταση θέλει στους κατοίκους χωρίς να διεκδικεί ως ανταμοιβή το κομματικό καπέλωμα και 2) να ξαναπάρουν οι κάτοικοι την πρωτοβουλία και τον έλεγχο στα χέρια τους, βάζοντας εκείνοι τα όρια της συνεργασίας τους με τον όποιο φορέα ώστε να μην έχουν κανένα νταβατζή πάνω στον αγώνα τους.
Παρ’ ότι γενικώς είμαι βελτιόδοξος, η ιστορία της Χ.Α. δεν μου επιτρέπει να έχω βάσιμες ελπίδες ότι θα γίνει το πρώτο. Όσοι έχουν παρακολουθήσει την δράση της για χρόνια, γνωρίζουν πως οι κινήσεις της σε σχέση με τους γύρω χώρους της λειτουργούν στην λογική: «Φίλοι και συνεργάσιμοι με όλους όσο αισθανόμαστε αδύνατοι, βίαιο καπέλωμα και αποκλειστικότητα όταν αισθανθούμε δυνατοί». Αυτό έγινε και με την εκδήλωση-πορεία των Ιμίων που ξεκίνησε το ‘97 ως συλλογική πρωτοβουλία προσώπων, αυτό γίνεται κάθε φορά που θα προσφερθεί πεδίο καπελώματος. Οι συναγωνιστές, μέλη και σημαντικά στελέχη του Πατριωτικού Κινήματος, οι οποίοι έχουν πέσει θύματα βίαιων επιθέσεων της Χ.Α. τις τελευταίες τρείς δεκαετίες, ανέρχονται σε δεκάδες. Τελευταίο παράδειγμα η επίθεση μελών της στα γραφεία και τον πρόεδρο της Πατριωτικής οργάνωσης Κυπρίων φοιτητών «Δράσις-ΚΕΣ». Η Χ.Α. αισθάνεται πως πρέπει να έχει την αποκλειστικότητα και τον πλήρη έλεγχο στις κινήσεις των κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα, ως ανταμοιβή για την προσφορά των μελών της στην περιφρούρηση της γειτονιάς. Και από αυτή την λογική δεν θα κάνει πίσω διότι προτάσσει κάθε αιτήματος το κομματικό όφελος.
Το δεύτερο τώρα, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, έχει και αυτό σημαντικές δυσκολίες. Οι κάτοικοι θέλουν την συμμετοχή των μελών της Χ.Α. στην περιφρούρηση της γειτονιάς τους, διότι είναι σημαντική. Συμμετοχή όχι αποκλειστική, αλλά σημαντική. Φυσικά δεν γνώριζαν ότι ως ανταμοιβή θα έπρεπε να πληρώσουν στην ηγεσία του κόμματος το καπέλωμα των κινήσεών τους.
Τώρα που πλέον τα ζητήματα τίθενται ξεκάθαρα θα πρέπει να επιλέξουν πώς θα κινηθούν και η πολυδιάσπασή τους δεν βοηθάει σε αυτό. Δυνατότητα ευρύτερης πολιτικής και επικοινωνιακής υποστήριξης υπάρχει. Ομάδες νέων παιδιών και αυτόνομες κινήσεις που κάτω από άλλες συνθήκες θα υποστήριζαν πιο ενεργά την γειτονιά υπάρχουν. Εγώ δεν μπορώ να υποβάλω όμως επιλογές γιατί δεν κατοικώ εκεί.
Αυτό που μπορώ να πω, κατανοώντας πως μπορεί να φαίνεται στους κατοίκους αρκετά δευτερεύον σε σχέση με τις προτεραιότητες τους, είναι πως ο απεγκλωβισμός από την κατάσταση «κομματικού φέουδου» θα ανοίξει την δυνατότητα επέκτασης του κινήματός τους σε πολλές γειτονιές και πόλεις της Ελλάδος. Με την ενεργοποίηση τοπικών συλλόγων, προσωπικοτήτων και αιρετών στις τοπικές κοινωνίες, που θα αντιγράψουν το παράδειγμα του Αγ. Παντελεήμονα, όταν αυτό ξεκάθαρα θα φαίνεται πως αποτελεί ακομμάτιστο κίνημα των κατοίκων με ευρεία πολιτική και πνευματική αποδοχή και στήριξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου